Macellan kurdu veya And tilkisi olarak da bilinen Macellan tilkisi (Lycalopex culpaeus), Güney Amerika'da yaşayan en büyük köpekgillerden biridir. Nüfusu And Dağları boyunca dağılmıştır, ancak daha çok Şili ve Arjantin arasındaki Patagonya bölgesinde yoğunlaşmıştır. Bu tipik Patagonya hayvanı hakkında daha fazla bilgi edinmek ister misiniz? Macellan tilkisinin kökeni, fiziksel özellikleri, davranışı ve üremesi hakkında her şeyi öğrenmek için bu PlanèteAnimal sayfasını okumaya devam edin!
Köken
- Amerika
- Arjantin
- Şili
Macellan tilkisinin kökeni
Girişte az önce bahsettiğimiz gibi, Macellan tilkisi, nüfusu Arjantin ve Şili Patagonyası'nın güney ucundaki 'Ekvador' olan And Dağları Cordillera boyunca dağılmış Batı Güney Amerika'ya özgü bir tilki türüdür. Yeleli kurttan hemen sonra bu bölgede yaşayan en büyük ikinci köpektir.
Daha sonra Macellan tilkisi olarak anılacak olan bu türün ilk bireyi ilk olarak 1782'de tanımlandı. Şu anda Macellan tilkisinin aşağıdaki altı alt türü tanınmaktadır:
- Lycalopex culpaeus smithersi
- Lycalopex culpaeus andinus
- Lycalopex culpaeus culpaeus
- Lycalopex culpaeus reissii
- Lycalopex culpaeus lycoides
- Lycalopex culpaeus magellanicus
Macellan tilkisinin fiziksel özellikleri
Bu tilkiyi Latin Amerika'daki diğer tilkilerle karşılaştırırsak, gövdesi 60 ila 103 santimetre arasında olabilen, kuyruğu 30 ila 53 santimetre uzunluğunda olan nispeten iri bir tilkidir. Bu köpeklerin ortalama vücut ağırlıkları genellikle 5 ila 9 kilo arasında değişir ve erkekler dişilere göre belirgin şekilde daha sağlamdır. Arjantin ve Şili'nin paylaştığı Büyük Tierra del Fuego Adası'nda yaşayan Macellan tilkilerinin genellikle çok daha büyük ve daha kaslı olduklarını belirtmek de önemlidir. Bu bireyler 14 kiloya kadar çıkabilirler, özellikle büyüklük ve dayanıklılık açısından diğer alt türleri geride bırakırlar.
Kürkleri nispeten uzun ve yoğundur, özellikle kış aylarında kalınlaşır.Vücutlarında, sırt bölgesinde siyahla karışan beyaz veya sarımsı tonlar hakimdir. Kulaklar, bacaklar ve baş sırayla yoğun kırmızımsı bir renk gösterir. Kuyruk daha da kalın bir kaplamaya sahiptir, burada tabanda siyah bir nokta ve sonunda bir tane daha olan birçok grimsi tüy görüyoruz. Bununla birlikte, Lycalopex culpaeus smithersi'nin gövdesinde bazı siyah noktaları kırmızının çeşitli tonlarıyla birleştiren tamamen kırmızımsı bir kürkü vardır.
Son olarak, kürkü tamamen sarımsı veya hafif kahverengi olan, dış katmanında gri veya siyah tüyleri olmayan bazı Macellan tilkileri vardır. Bu özelliğin, tilkinin kuyruğunun daha ince olmasına ve daha ince görünmesine de neden olan bir genetik mutasyondan kaynaklandığı tahmin edilmektedir.
Macellan tilkisinin davranışı
Macellan tilkisi, çoğunlukla insanların yaşadığı bölgelerin yakınında yaşarken, And bölgelerinin soğuk gecelerinde avlanmaya ve beslenmeye giderek, ağırlıklı olarak gece alışkanlıklarını sürdürür.Ancak, şehir merkezlerinden izole edilmiş daha bozulmamış bölgelerde yaşarken, bu tilkiler alacakaranlıkta da aktiftir.
Genel olarak barınaklarını içi boş ağaç gövdelerinin içine veya mağaralara inşa eden yalnız hayvanlardır. Doğal ortamlarında genellikle maksimum 10 km2 yarıçap içinde hareket ederler.
Macellan tilkisi beslenme ve avlanma teknikleri açısından fırsatçı bir etoburdur. Ana avı tavşan, tavşan ve diğer kemirgenler gibi küçük ve orta boy memelilerdir. Son olarak, bu hayvanlar ayrıca kuşları, sürüngenleri, yumurtaları yakalayabilir ve diyetlerini tamamlamak için belirli meyve ve meyveleri tüketebilir. Ayrıca Macellan tilkileri ayrıcalıklı boyutları sayesinde guanaco gibi daha büyük hayvanları da avlayabilirler. Yiyecek kıtlığı zamanlarında, özellikle kış aylarında, Macellan tilkisi puma gibi diğer yırtıcı hayvanların geride bıraktığı leşle de beslenebilir.
Macellan tilkisinin üremesi
Kışın son haftalarında, erkek Macellan tilkisi dişileri çekmek için karakteristik çağrısını yapmaya başlar. Üreme mevsimi genellikle Ağustos ayında başlar ve Ekim ayının sonuna kadar sürer. Macellan tilkileri genellikle tek eşlidir ve yavrularını büyütmek ve korumak için birlikte avlanacakları ve altı aya kadar birlikte kalacakları eşlerine sadıktır.
Tüm köpekgiller gibi, Macellan tilkileri de canlı hayvanlardır, yani döllenme ve yavruların gelişimi anne rahminde gerçekleşir. Çiftleşmeden sonra dişiler 55-60 günlük bir gebelik dönemi yaşarlar ve ardından erkekle paylaştıkları ve korudukları barınakta 3-8 yavru doğururlar.
Erkekler yavruların yetiştirilmesinde aktif olarak yer alır ve ayrıca dişi ve yavrularının iyi beslenmesi ve güvende olması için yiyecek getirmeye özen gösterir.Minikler hayatlarının üçüncü ayından itibaren 9-10 aylık olana kadar birlikte yaşayacakları anne babalarından avlanma tekniklerini öğrenmeye başlarlar. Genellikle eşlerini bulmaya hazır olduklarında, yaşamlarının ilk yılını tamamladıktan sonra cinsel olgunluğa ulaşırlar.
Macellan tilkisinin koruma durumu
Macellan tilkisi şu anda IUCN (Uluslararası Doğayı Koruma Birliği) Tehdit Altındaki Türlerin Kırmızı Listesi'ne göre "en az endişe duyulan" bir tür olarak sınıflandırılmaktadır. Nüfusu hala bol olmasına rağmen (özellikle Patagonya bölgesinde), yine de son on yıllarda önemli bir azalma yaşamıştır.
Bu nedenle bulunduğunuz ülke veya bölgeye göre farklı koruma durumları bulmak mümkündür. Örneğin, Bolivya'da nesli tükenmekte olan bir hayvan olarak kabul edilirken, Arjantin'de potansiyel olarak savunmasız bir türdür ve Şili'de popülasyonu hakkında yeterli veri yoktur.
Magellan tilkilerinin puma dışında çok fazla doğal yırtıcı hayvanı yoktur, ancak bölgelerinde iki yüzyıldan fazla bir süredir yoğun bir şekilde avlanmaktadırlar ve yaşam alanları kentleşme ve insan ekonomik faaliyetleri nedeniyle giderek azalmıştır. And Dağları ülkelerindeki milli parkların genişletilmesiyle nüfuslarının daha fazla istikrara kavuşacağı umulmaktadır.
Magellan Fox Resimleri
