Kurbağa, köpek için çok tehlikeli bir yarasa kuşu
Kurbağalar, siğillere benzer şekilde gözlerinin arkasında ve sırt derilerinde bulunan zehir bezleri nedeniyle köpek için çok tehlikeli olabilen yarasalardır.
Bir köpek bir kurbağayla "karşılaştığında" , doğal merakı bazen onun kurbağayı yalamasına veya ağzına almasına neden olur. Kurbağa zehrinin, köpeğin ağzının mukoza zarlarıyla temas ettiğinde salınması, kurbağanın derisine güçlü bir yalama veya bir ısırık tarafından uygulanan basınç altındadır.Daha sonra köpeğin kanına girer ve kalbi ve sinir sistemi üzerinde toksik etki gösterir.
Kurbağa zehiri aşağıdakiler arasında birkaç toksik madde içerir:
- ona enflamatuar karakterini veren biyojenik aminler,
- halüsinojenik etkiye sahip bufotenin,
- damar büzücü ve hipertansif etkileri olan maddeler,
- dijital türevlerine benzer bileşikler, kalp için zehirli.
" Bir kurbağayla yolların kesişme riski daha yüksektir:"
- kurbağa aktivitesinin en yoğun olduğu Nisan ve Eylül ayları arasında, riskin daha da yüksek olduğu yaz, Temmuz ve Ağustos aylarında
- alacakaranlıkta,
- kurbağanın yaşadığı tüm doğal alanlarda: bahçeler, göletler, parklar, dağlar ve hatta ormanlar.
Bunu bilmek güzel!
Semenderler ve semenderler de köpek kurbağası benzeri zehirlenmelerden sorumlu olabilir.
Köpeklerde kurbağa zehirlenmesi: belirtiler
Köpek bir kurbağa tarafından zehirlenirse belirtiler çok hızlı bir şekilde, genellikle yarasayla temastan sonraki bir saat içinde ortaya çıkar.
Ani olarak köpeğin ağız mukozasında çok belirgin hipersalivasyondan sorumlu ağrılı bir iltihaplanma oluşur. Köpeğin gözleriyle temas ederse, zehir göz kapaklarının iltihaplanmasına (blefarit), konjunktivaya ve göz ağrısıyla ilişkili keratite neden olur.
En ciddi zehirlenme biçimlerine şunlar eşlik edebilir:
- yoğun karın ağrısı, ishal ve kusma dahil sindirim bozuklukları,
- bazen kalp durmasına yol açabilen kalp ritmi bozuklukları,
- ataksi (anormal yürüyüş), titreme, kasılma, felç ve hatta halüsinasyonlar gibi nöro-kas bozuklukları,
- kalp yetmezliği veya kurbağa zehrinin enflamatuar etkisinin neden olduğu akut akciğer ödemi oluşumu.
Zehirlenme bazen böbrek yetmezliği, karaciğer yetmezliği ve hatta kalp yetmezliğinin ortaya çıkmasıyla karmaşık hale gelebilir.
Tek bir kurbağanın zehri küçük bir köpek için ölümcül olabilir. Daha sonra en şiddetli zehirlenme biçimlerinde bir saatten daha kısa sürede ortaya çıkabilir.
Köpeğim kurbağa ısırdı: ne yapmalı?
Bir köpek bir kurbağa tarafından zehirlendiğinde, evcil hayvanınızı mümkün olan en kısa sürede en yakın veteriner kliniğine götürmeniz için sizi ikna etmesi gereken gerçek bir veteriner acil durumudur ve dahası küçük bir köpektir, daha eğilimlidir ciddi zehirlenmelere.
Aynı anda kurbağayı köpeğin ağzından çıkarın (üzerinde yara yoksa zehir elinizin derisine nüfuz etmez) veya bırakın ve ardından hemen ağzını çalkalayın. Elinizde ne olduğuna bağlı olarak, musluk suyu veya maden suyu kullanarak köpeğinizi iyice temizleyin.
Kurbağa zehri gözlerle temas ederse, gözlerinizi su veya daha iyisi tuzlu su ile iyice durulayın.
Uyarı!
Kurbağa zehriyle zehirlenme köpeğe acı verir, bu nedenle hayvanınız, genellikle çok sevimli olsa bile, kurbağayı çıkarmaya çalıştığınızda veya ağzını çalkalamak için ona yaklaştığınızda muhtemelen saldırganlık belirtileri gösterebilir. ve/veya gözleri. Böyle bir durumda kendinizi tehlikeye atmayın ve bu senaryoyla başa çıkmak için eğitilmiş veterinerinizin müdahalesini bekleyin.
Bir köpek bir kurbağa tarafından zehirlendiğinde veteriner ne yapabilir?
Veteriner hekim, kurbağayla temas ettikten sonra köpeğe çok hızlı bir şekilde bakılırsa ve sadece kalp oskültasyonu veya kalp ile tespit edilemeyen herhangi bir kalp belirtisinin varlığını tespit ederse, önce mümkün olduğu kadar çok zehri ortadan kaldırmaya çalışacaktır. bir elektrokardiyogram.
Kurbağa zehrine karşı özel bir panzehir yoksa, veteriner yine de köpeği zehirleme semptomlarından olabildiğince kurtarmak için gerekeni yapacak ve gerektiği gibi uygulayacaktır:
- mide duvarını korumak için kusma önleyici veya ilaçlar (mide pansumanları, antasitler),
- kalp sorunlarını tedavi eden ilaçlar,
- konvülsan önleyiciler,
- antiinflamatuarlar,
- zehrin mukoza zarları üzerindeki etkisini az altmayı amaçlayan anti-histaminler,
- ve/veya köpeği oksijen tedavisine veya infüzyona sokarak.
Köpeğin hastaneye kaldırılması çoğu zaman en ciddi vakalarda gereklidir. Hayati prognoz, küçük köpeklerde ve sindirim ve kalp rahatsızlıkları devam ettiğinde daha sınırlıdır.