Köpekler hakkında birçok yanlış anlama devam ediyor. Bunlardan biri, bir köpeğin davranışının esas olarak cinsine bağlı olmasıdır. Ancak, Amerika'da yapılan bir araştırma tam tersini gösterdi: Genetik, bir köpeğin genel davranışının yalnızca çok küçük bir kısmından sorumludur.
Davranışların %9'u ırkla açıklanıyor
Massachusetts Üniversitesi'ndeki araştırmacılar tarafından yürütülen ve sonuçları 28 Nisan'da yayınlanan bir çalışmada, ikisi arasındaki bağlantıları araştırmak için köpeklerin genetiği ve davranışları incelendi .
Çalışma, çeşitli cinslerden 2.000'den fazla köpeğin genetik DNA dizilimini ve 18.000'den fazla köpek sahibi tarafından yanıtlanan anketleri içeriyordu.
Araştırmanın sonuçları eğitici. Araştırmacılar, bir köpeğin %80'i genetik kaynaklı olan fiziksel görünümünün aksine, davranışsal özelliklerin yalnızca %9'unun ırkla açıklandığını buldular. Bu tür ve genetikle ilgili davranışlar arasında, araştırmacılar daha çok Beagle ve Bloodhounds'a özgü ulumaları vurguladılar. Talimatları anlama ve bunlara tepki verme hızı da genetikle bağlantılıdır. Bu nedenle, border collies, talimatlara diğer cins köpeklerden daha iyi yanıt verme eğilimindedir. Border collie soyuna sahip melez köpeklerle paylaştıkları bir nokta.
Bu sonuçlar, araştırmacıların tamamen aynı cinse ait iki köpeğin çok farklı davranışlara sahip olabileceğini doğrulamasını sağlıyor.Bu nedenle cins, köpeğin ne davranışını ne de kişiliğini önceden belirler ve onlara göre, bir Alman çoban köpeğinin eğitilmesi kolay değildir ve bir çukur boğa genetik olarak şiddetli ve tehlikeli olmaya mahkum değildir.
Bilim adamları, bununla birlikte, bazı davranışların kalıtımdan kaynaklandığını kabul ediyor. Bu, özellikle bir topun alınması, oynama ve avı taklit etme durumudur. Bu davranışlar evcil köpeğin kökeni ile açıklanmaktadır. Bu, avlanma ve benzeri faaliyetler için doğal bir çekiciliği açıklayan kurttan geliyor.
Eski bir fikir reddedildi
Bu nedenle, bu ciddi ve büyük ölçekli çalışma, büyük güçlü köpeklerin zorunlu olarak tehlikeli olduğu ve Alman çobanları veya Labradorlar gibi bazı köpek ırklarının sistematik olarak eğitime açık olduğu şeklindeki eski bir fikirle çelişiyor. Çalışma, köpek sahipleri arasındaki belirli inançları düzeltiyor ve belirli davranışları sorguluyor.Bunlar arasında, bazı ailelerin davranış ve kişilik olarak aynı köpeğe sahip olmayı umarak, önceki ölen veya kaybolan köpekle aynı cinsten bir köpeği evlat edinme alışkanlığı vardır. Bu tür durumlarda genellikle hayal kırıklığı yaşanır, çünkü bir köpeğin davranışını belirleyen tek faktör ırk ve genetik değildir.