Güneş ayısı (Helarctos malayanus), hindistancevizi ayısı ve hatta bruan (Malayca'dan beruang, "ayı" ) şu anda tanınan tüm ayı türlerinin en küçüğüdür. Küçük boyutlarının ötesinde, bu ayılar alışkanlıklarında olduğu kadar görünümlerinde ve morfolojilerinde de çok özeldirler; kendilerini sıcak iklimleri tercih etmeleri ve inanılmaz ağaçlara tırmanma yetenekleriyle ayırt ederler.
Bu PlanèteAnimal sayfasında, sizinle güneş ayısının kökeni, görünümü, davranışı ve üremesi hakkında ayrıntılı olarak konuşuyoruz.Doğal yaşam alanlarının korunmaması nedeniyle nüfusu ne yazık ki savunmasız bir durumda olduğundan, koruma durumundan da bahsedeceğiz. Güneş ayısı hakkında her şeyi öğrenmek için okumaya devam edin!
Köken
- Asya
- Bangladeş
- Kamboçya
- Çin
- Hindistan
- Vietnam
Güneş ayısının kökeni
Gerçek şu ki, malayo'nun alt türlerini keşfediyorum:
Güneş ayısı, 25ºC ile 30ºC arasında sabit sıcaklıklara ve yıl boyunca yüksek miktarda yağışa sahip tropikal ormanlarda yaşayan Güneydoğu Asya'ya özgü bir türdür. En yüksek birey yoğunluğu Kamboçya, Sumatra, Malakka, Bangladeş ve batı-orta Burma'da bulunur. Öte yandan, kuzeybatı Hindistan, Vietnam, Çin ve Borneo'da yaşayan daha küçük popülasyonları gözlemlemek de mümkündür.
Güneş ayılarının Helarctos cinsinin tek temsilcileri oldukları için diğer ayı türleri ile kesin olarak akraba olmadıklarını belirtmek ilginçtir. Bu tür ilk olarak 1821'in ortalarında, 1819'da Singapur'u kurduktan sonra öne çıkan Jamaika doğumlu İngiliz doğa bilimci ve politikacı Thomas Stamford Raffles tarafından tanımlandı.
Şu anda iki güneş ayısı alt türü tanınmaktadır:
- Helarctos malayanus malayanus
- Helarctos malayanus euryspilus
Güneş Ayısının Fiziksel Özellikleri
Girişte de belirttiğimiz gibi güneş ayısı, günümüzde bilinen en küçük ayı türüdür. Erkek güneş ayısı, iki ayaklı pozisyonda genellikle 1 ila 1,2 metre boyunda ve vücut ağırlığı 30 ila 60 kilo arasındadır. Dişiler zaten erkeklerden fark edilir derecede daha küçük ve daha incedir, genellikle ayaktayken bir metreden daha kısadır ve yaklaşık 20 ila 40 kilo ağırlığındadır.
Güneş ayısı, vücudunun uzun şekli, çıplak gözle görülmesi zor olacak kadar küçük kuyruğu ve yine çok küçük olan kulakları sayesinde kolayca tanınır. Öte yandan, vücudunun uzunluğuna göre oldukça uzun bir boynu ve makarnası ve yaklaşık 25 santimetreye ulaşabilen çok büyük bir dili vardır.
Güneş ayısının bir diğer karakteristik özelliği de göğsünü süsleyen turuncu veya sarımsı lekedir. Kürkü, genellikle sarımsı, turuncu veya beyazımsı tonları gözlemlediğimiz (genellikle göğüsteki lekenin rengiyle ilişkilendirilir) ağız ve göz çevresi dışında, siyah veya koyu kahverengi olabilen kısa, pürüzsüz tüylerden oluşur. . Güneş ayının pençeleri "çıplak" pedlere ve çok keskin, kavisli (kanca şeklinde) pençelere sahiptir, bu da onun ağaçlara çok kolay tırmanmasını sağlar.
Güneş ayısı davranışı
Güneş ayılarının doğal ortamlarında yiyecek ve ısınmak için uzun orman ağaçlarına tırmandığını görmek çok yaygındır. Keskin, kancalı pençeleriyle bu memeliler, hindistancevizi ve muz ve kakao gibi diğer favori tropikal meyveleri toplayabilecekleri ağaç tepelerine kolayca ulaşabilirler. Güneş ayısı aynı zamanda büyük bir bal aşığıdır ve tırmanma becerilerini bir arı kovanı bulmaya çalışmak için kullanır.
Beslenme açısından Güneş ayıları, beslenmeleri esas olarak meyve, çilek, tohum, belirli çiçeklerden nektar, bal ve palmiye yaprakları gibi belirli sebzelerin tüketimine dayanan omnivor hayvanlardır. Bununla birlikte, bu memeli, diyetinin protein alımını desteklemek için tipik olarak böcekleri, kuşları, kemirgenleri ve küçük sürüngenleri de yer. Sonunda, bu ayılar vücutlarına protein ve yağ sağlayan belirli yumurtaları yakalayabilirler.
Genellikle sıcaklığın daha uygun olduğu geceleri avlanır ve beslenirler. Ayrıcalıklı görüşten yoksun olan güneş ayıları, yiyecek bulmak için çoğunlukla mükemmel koku alma duyularını kullanırlar. Ayrıca uzun, esnek dili, bu türün en değerli besinleri arasında yer alan çiçeklerden ve baldan nektar toplamasına yardımcı olur.
Güneş ayısının üremesi
Yaşam alanındaki sıcak iklim ve dengeli sıcaklıklar göz önüne alındığında, güneş ayısı kış uykusuna yatmaz ve yıl boyunca üreyebilir. Genellikle çift, gebelik dönemi boyunca bir arada kalır ve erkekler genellikle gençleri yetiştirmede aktif olarak anne ve yavruları için yiyecek bulup toplamaya yardımcı olur.
Diğer ayı türlerinde olduğu gibi güneş ayısı da canlı bir hayvandır, yani döllenme ve yavruların gelişimi dişinin karnında gerçekleşir.Çiftleşmeden sonra dişi 95 ila 100 günlük bir gebelik dönemi yaşayacak ve bunun sonunda doğumda yaklaşık 300 gram ağırlığında olacak 2 ila 3 yavru doğuracak.
Genel olarak yavrular, ağaçlara tırmanıp kendi başlarına yiyecek arayabilecekleri yaşamlarının ilk yılına kadar ebeveynleriyle birlikte kalırlar. Yavrular ebeveynlerinden ayrıldığında, erkek ve dişi birlikte veya ayrı kalabilir ve diğer zamanlarda tekrar çiftleşmek için tekrar buluşabilirler. Güneş ayısının vahşi yaşam süresi hakkında güvenilir veri yoktur, ancak esaret altında ortalama yaşam süresi yaklaşık 28 yıldır.
Güneş ayısı koruma durumu
Güneş ayısının nüfusu son yıllarda önemli ölçüde azaldığından, IUCN'ye göre şu anda savunmasız bir durumda olduğu düşünülüyor.Doğal ortamlarında, bu memelilerin büyük kediler (kaplanlar ve leoparlar) veya büyük Asya pitonları gibi birkaç doğal avcısı vardır.
Bu nedenle, hayatta kalmalarına yönelik ana tehdit, esas olarak yerel üreticilerin muz, kakao veya hindistancevizi tarlalarını koruma girişimlerinden kaynaklanan avcılıktır. Safrasının geleneksel Çin tıbbında kullanımı da sık olmaya devam ediyor ve bu da avın sürekliliğine katkıda bulunuyor. Sonunda, bu ayılar, yaşam alanları bazı çok fakir ekonomik bölgelere doğru genişlediğinden, yerel aileler tarafından geçimlik olarak da avlanır. Ve ne yazık ki, öncelikle turistleri hedefleyen "eğlence amaçlı av gezileri" görmek hâlâ yaygın
Ayı Güneş Resimleri
